Serbo-Croatian language; literary language, standard language, national language, idiom, dialect; sociolinguistics, areal linguistics, political linguistics.

Tekst jest przyczynkiem do teorii polityki językowej, równocześnie przynosi konkretne przykłady z sytuacji językowej na terenach dawnego państwa jugosłowiańskiego. Autorka wyraża się na temat kreowania się literackiego języka serbsko-chorwackiego, sytuacji w okresie tzw. pierwszej, drugiej i trzeciej Jugosławii oraz w chwili obecnej.

The present article deals with the circumstances of the origin of so-called Serbo-Croatian language, the common language for a number of nations and ethnicities in the linguistic space of former Yugoslavia. It also brings its characterisation and points at the specificity of its eastern (Serbian) and western (Croatian) variety and, last but not least, at the causes of its rise and fall. On the example of complex language situation of South Slavonic nations it demonstrates the things that are universal for the standardization process and, also, those that are specific for it, whereas both linguistic and extralinguistic factors have been described.