Polish Film Chronicle, Czechoslovakia, propaganda

Obraz Czechosłowacji w PKF trudno uznać za zaskakujący czy oryginalny. Narysowano go stylem całkowicie podporządkowanym celom propagandowym, a portret czeskich władz państwowych niczym nie różnił się od dygnitarzy w komunistycznej Polsce. Nawet najbardziej lakoniczny tekst komentarza PKF naszpikowany był oklepanymi hasłami propagandowymi, a błahe wydarzenia, takie jak wizyta ministra, wyolbrzymiano, używając socrealistycznego patosu. Zmiany można zauważyć w narracji PKF w latach 1945-1956. Lata 40. charakteryzują się językiem zimnej wojny, natomiast tematyka PKF w latach 50. została wzbogacona o doniesienia z życia kulturalnego, co sprawiło, że styl komentarzy PKF stał się łatwiejszy w odbiorze, często wręcz humorystyczny.

The image of Czechoslovakia in PKF is hardly surprising or original. It was drawn using a style completely subordinated to propaganda purposes, and the portrait of the Czech state authorities was no different from dignitaries in communist Poland. Even the most laconic text of the PKF commentary was filled with cliché propaganda slogans, and trivial events, such as the minister’s visit, were exaggerated using socialist realist pathos. Changes can be noticed in the narrative of PKF in the period 1945–1956. The 1940s are characterized by the language of the Cold War, while the topics of PKF in the 1950s were enriched with reports from cultural life, which made the style of PKF’s comments easier to understand, often even humorous.