Bishops of Wrocław, art, Catholic Church, Baroque

Epoka baroku była jednym z okresów największego rozkwitu sztuki sakralnej na Śląsku. Nie byłoby to możliwe bez niezwykle aktywnego mecenatu Kościoła katolickiego. Ze wszystkich instytucji wyznaniowych funkcjonujących na Śląsku w tamtym czasie jedynie Kościół katolicki aż tak szeroko otworzył się na obecność sztuki w sferze sacrum widząc w niej, zgodnie z postanowieniami Soboru Trydenckiego (1545-1563), skuteczny środek krzewienia wiary. Był on pomocny zwłaszcza na tych terenach, na których – jak było to w wypadku Śląska – katolicyzm nie był jedyną religią, lecz musiał współistnieć z wyznaniami protestanckimi i rywalizować z nimi o wiernych. W rezultacie katolickie duchowieństwo, wspierane finansowo przez cesarza, katolicką szlachtę i mieszczaństwo, stało się na Śląsku w dobie baroku największym fundatorem dzieł architektury i sztuki, dając zatrudnienie setkom architektów, malarzy, rzeźbiarzy, grafików i złotników, którzy działali na tym terenie. Długi okres prosperity sztuki w służbie śląskiego Kościoła katolickiego przerwało wkroczenie wojsk pruskich na Śląsk w grudniu 1740 roku. Ostateczny upadek katolickiego mecenatu na pruskim Śląsku przyniosło ogłoszenie w 1810 roku przez króla Fryderyka Wilhelma III edyktu o sekularyzacji większości klasztorów.

The Baroque era was one of the periods of the greatest flowering of sacred art in Silesia. This would not have been possible without the extremely active patronage of the Catholic Church. Of all the religious institutions operating in Silesia at the time, only the Catholic Church opened up so widely to the presence of art in the sphere of the sacred, seeing in it, in accordance with the Council of Trent (1545-1563), an effective means of propagating the faith. It was particularly helpful in areas where, as was the case in Silesia, Catholicism was not the only legal religion, but had to co-exist with Protestants confessions and compete with them for churchgoers. As a result, the Catholic clergy, financially supported by the Emperor, the Catholic nobility and the bourgeoisie, became the largest funder of architectural and artistic works in Silesia during the Baroque era, providing employment for the hundreds of architects, painters, sculptors, printmakers and goldsmiths who were active in the area. The long period of prosperity of art in the service of the Silesian Catholic Church was interrupted by the invasion of Silesia by Prussian troops in December 1740. The final collapse of Catholic patronage in Prussian Silesia came with the announcement in 1810 by King Frederick William III of an edict to secularise the majority of monasteries.